samoobrona

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. obrona samego siebie; (1.2) książk. odparcie bezpośredniego zamachu na dobro własne; (1.3) wojsk. obrona kraju organizowana przez ludność cywilną
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:: pol. samo- + obrona
uwagi:
tłumaczenia:

angielski: (1.1) self-defense, self-defence
arabski: (1.1) دفاع عن النفس m
asturyjski: (1.1) defensa personal ż
birmański: (1.1) ကိုယ်ခံပညာ
bułgarski: (1.1) самозащита ż
chiński standardowy: (1.1) 自卫 (自衛)
chorwacki: (1.1) samoobrana ż
czeski: (1.1) sebeobrana ż
duński: (1.1) selvforsvar n
estoński: (1.1) enesekaitse
fiński: (1.1) itsepuolustus
francuski: (1.1) défense personnelle ż, autodéfense ż
hebrajski: (1.1) הגנה עצמית ż
hiszpański: (1.1) defensa personal ż, autodefensa ż; (1.2) legítima defensa ż
indonezyjski: (1.1) pertahanan diri
interlingua: (1.1) defensa personal
japoński: (1.1) 護身術(ごしんじゅつ)
koreański: (1.1) 자기방어
niderlandzki: (1.1) zelfverdediging ż
niemiecki: (1.1) Selbstverteidigung ż
perski: (1.1) دفاع شخصی
rumuński: (1.1) autoapărare ż
słowacki: (1.1) sebaobrana ż
słoweński: (1.1) samoobramba ż
szwedzki: (1.1) självförsvar
tamilski: (1.1) தற்காப்பு
telugu: (1.1) ఆత్మరక్షణ
turecki: (1.1) meşru müdafaa
węgierski: (1.1) önvédelem
wietnamski: (1.1) tự vệ
włoski: (1.1) autodifesa ż

samoobrona (język polski)