słynąć

słynąć (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		słynąć
czas teraźniejszy		słynę	słyniesz	słynie	słyniemy	słyniecie	słyną
czas przeszły	m	słynąłem	słynąłeś	słynął	słynęliśmy	słynęliście	słynęli
	ż	słynęłam	słynęłaś	słynęła	słynęłyśmy	słynęłyście	słynęły
	n	słynęłom	słynęłoś	słynęło
tryb rozkazujący		niech słynę	słyń	niech słynie	słyńmy	słyńcie	niech słyną
pozostałe formy czas przyszły m będę słynął, będę słynąć będziesz słynął, będziesz słynąć będzie słynął, będzie słynąć będziemy słynęli, będziemy słynąć będziecie słynęli, będziecie słynąć będą słynęli, będą słynąć ż będę słynęła, będę słynąć będziesz słynęła, będziesz słynąć będzie słynęła, będzie słynąć będziemy słynęły, będziemy słynąć będziecie słynęły, będziecie słynąć będą słynęły, będą słynąć n będę słynęło, będę słynąć będziesz słynęło, będziesz słynąć będzie słynęło, będzie słynąć czas zaprzeszły m słynąłem był słynąłeś był słynął był słynęliśmy byli słynęliście byli słynęli byli ż słynęłam była słynęłaś była słynęła była słynęłyśmy były słynęłyście były słynęły były n słynęłom było słynęłoś było słynęło było forma bezosobowa czasu przeszłego słynięto tryb przypuszczający m słynąłbym, byłbym słynął słynąłbyś, byłbyś słynął słynąłby, byłby słynął słynęlibyśmy, bylibyśmy słynęli słynęlibyście, bylibyście słynęli słynęliby, byliby słynęli ż słynęłabym, byłabym słynęła słynęłabyś, byłabyś słynęła słynęłaby, byłaby słynęła słynęłybyśmy, byłybyśmy słynęły słynęłybyście, byłybyście słynęły słynęłyby, byłyby słynęły n słynęłobym, byłobym słynęło słynęłobyś, byłobyś słynęło słynęłoby, byłoby słynęło imiesłów przymiotnikowy czynny m słynący, niesłynący ż słynąca, niesłynąca słynące, niesłynące n słynące, niesłynące imiesłów przysłówkowy współczesny słynąc, nie słynąc rzeczownik odczasownikowy słynięcie, niesłynięcie

(1.1) być znanym

(1.2) daw. rozlegać się, rozbrzmiewać^[1]

odmiana:

(1.1-2) koniugacja Vb

 

przykłady:

(1.1) Miał on skarbów pełne wory // i wciąż znosił do komory // smakołyki i frykasy, // z których słyną polskie lasy^[2].

składnia:

(1.1) słynąć z +D.

kolokacje:

(1.1) słynąć ze złej sławy

synonimy:

(1.1) daw. sławić się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. słynny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) berühmt sein

źródła:

1.  Hasło „słynąć” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Jan Brzechwa, Opowiedział dzięcioł sowie