publicystyczny

publicystyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpublʲit͡sɨˈstɨt͡ʃnɨ], AS: [publʹicystyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do publicystyki, mający charakter publicystyki, dotyczący dziennikarstwa

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	publicystyczny		publicystyczna	publicystyczne	publicystyczni	publicystyczne
dopełniacz	publicystycznego		publicystycznej	publicystycznego	publicystycznych
celownik	publicystycznemu		publicystycznej	publicystycznemu	publicystycznym
biernik	publicystycznego	publicystyczny	publicystyczną	publicystyczne	publicystycznych	publicystyczne
narzędnik	publicystycznym		publicystyczną	publicystycznym	publicystycznymi
miejscownik	publicystycznym		publicystycznej	publicystycznym	publicystycznych
wołacz	publicystyczny		publicystyczna	publicystyczne	publicystyczni	publicystyczne

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Studenci dziennikarstwa nakręcili swój własny program publicystyczny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) piśmienniczy

hiponimy:

(1.1) krytyczny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. publicystyka ż, publicysta m, publicystka ż, publicystyczność ż

przysł. publicystycznie

czas. opublikować, publikować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) journalistic
• białoruski: (1.1) публіцыстычны, журналісцкі
• bułgarski: (1.1) публицистичен
• rosyjski: (1.1) публицистический
• słowacki: (1.1) publicistický
• ukraiński: (1.1) публіцистичний

źródła: