prawnokarny

prawnokarny (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	prawnokarny		prawnokarna	prawnokarne	prawnokarni	prawnokarne
dopełniacz	prawnokarnego		prawnokarnej	prawnokarnego	prawnokarnych
celownik	prawnokarnemu		prawnokarnej	prawnokarnemu	prawnokarnym
biernik	prawnokarnego	prawnokarny	prawnokarną	prawnokarne	prawnokarnych	prawnokarne
narzędnik	prawnokarnym		prawnokarną	prawnokarnym	prawnokarnymi
miejscownik	prawnokarnym		prawnokarnej	prawnokarnym	prawnokarnych
wołacz	prawnokarny		prawnokarna	prawnokarne	prawnokarni	prawnokarne
nie stopniuje się

(1.1) praw. odnoszący się do prawa karnego, dotyczący prawa karnego, związany z prawem karnym

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) W ciągu najbliższych miesięcy IPN dokona oceny skutków prawnokarnych stanu wojennego – aktów prawnych z nim związanych^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) ochrona prawnokarna • sankcje prawnokarne

synonimy:

(1.1) karnoprawny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) W środowisku prawników przymiotnik „prawnokarny” jest częściej używany niż wariant „karnoprawny”^[2].

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) trestnoprávny

źródła:

1. Rzeczpospolita, nr 01.13, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2.  Porada „przymiotniki złożone” w: Poradnia językowa PWN.