porządkowy

porządkowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔʒɔ̃ntˈkɔvɨ], AS: [požõntkovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą • akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący robienia lub zaprowadzania porządku

(1.2) znajdujący się w jakimś porządku, kolejności

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	porządkowy		porządkowa	porządkowe	porządkowi	porządkowe
dopełniacz	porządkowego		porządkowej	porządkowego	porządkowych
celownik	porządkowemu		porządkowej	porządkowemu	porządkowym
biernik	porządkowego	porządkowy	porządkową	porządkowe	porządkowych	porządkowe
narzędnik	porządkowym		porządkową	porządkowym	porządkowymi
miejscownik	porządkowym		porządkowej	porządkowym	porządkowych
wołacz	porządkowy		porządkowa	porządkowe	porządkowi	porządkowe
nie stopniuje się

(2.1) osoba, która zajmuje się zaprowadzaniem porządku

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Organizatorzy nie zadbali o odpowiednią liczbę służb porządkowych i doszło do tragedii.

(1.2) Liczba porządkowa.

(2.1) Pijanego kibica wyprowadziło dwóch porządkowych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) służba porządkowa • przepisy porządkowe • kara porządkowa

(1.2) liczebnik porządkowy • liczba porządkowa • liczba porządkowa pierwiastka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. porządek, porządeczek

forma żeńska porządkowa

czas. porządkować, uporządkowywać

przym. porządny

przysł. porządnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) ordinal
• esperanto: (1.2) orda
• interlingua: (1.1) administrative; (1.2) ordinal
• niemiecki: (1.1) Ordnungs-; (1.2) Ordnungs-
• rosyjski: (1.1) относящийся к поддержанию порядка, kara porządkowa: штраф, służba porządkowa: служба охраны общественного порядка; (1.2) порядковый; (2.1) распорядитель m

źródła: