ponadczasowy

ponadczasowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔ̃naṭt͡ʃaˈsɔvɨ], AS: [põnaṭčasovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ponadczasowy		ponadczasowa	ponadczasowe	ponadczasowi	ponadczasowe
dopełniacz	ponadczasowego		ponadczasowej	ponadczasowego	ponadczasowych
celownik	ponadczasowemu		ponadczasowej	ponadczasowemu	ponadczasowym
biernik	ponadczasowego	ponadczasowy	ponadczasową	ponadczasowe	ponadczasowych	ponadczasowe
narzędnik	ponadczasowym		ponadczasową	ponadczasowym	ponadczasowymi
miejscownik	ponadczasowym		ponadczasowej	ponadczasowym	ponadczasowych
wołacz	ponadczasowy		ponadczasowa	ponadczasowe	ponadczasowi	ponadczasowe

(1.1) zawsze aktualny, nietracący nigdy znaczenia, wartości^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ponadczasowy charakter / walor czegoś • ponadczasowe dzieło

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czasownik mos/mrz, ponadczasowość ż, czas mrz

przysł. ponadczasowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) nadčasový
• słowacki: (1.1) nadčasový
• węgierski: (1.1) időtlen

źródła:

1.  Hasło „ponadczasowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.