pociotek

pociotek (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈʨ̑ɔtɛk], AS: [poćotek], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. daleki krewny

(1.2) daw. brat cioteczny^[1]

(1.3) daw. bratanek lub siostrzeniec męża lub żony^[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pociotek	pociotkowie
dopełniacz	pociotka	pociotków
celownik	pociotkowi	pociotkom
biernik	pociotka	pociotków
narzędnik	pociotkiem	pociotkami
miejscownik	pociotku	pociotkach
wołacz	pociotku	pociotkowie
depr. M. i W. lm: (te) pociotki[3]

(2.1) D. lm od: pociotka

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.3) Mąż ciotki to dla ciebie pociot, ty zaś dla niego jesteś pociotkiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.3) pociot; stryjna, wujna

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciocia ż, ciotka ż, ciota ż, cioteczka ż, ciotunia ż, ciotuchna ż, ciotczysko n

forma żeńska pociotka

przym. cioteczny, ciotczyny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1.  Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 332.
2. Grzegorz Jagodziński, Stopnie pokrewieństwa i powinowactwa.
3.  Hasło „pociotek” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.