piroman

piroman (język polski)

wymowa:

IPA: [pʲiˈrɔ̃mãn], AS: [pʹirõmãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piroman	piromani
dopełniacz	piromana	piromanów
celownik	piromanowi	piromanom
biernik	piromana	piromanów
narzędnik	piromanem	piromanami
miejscownik	piromanie	piromanach
wołacz	piromanie	piromani

(1.1) psych. ktoś dotknięty piromanią

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Jakiś piroman znów podpalił stóg siana we wsi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) podpalacz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) dewiant

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piromania ż

forma żeńska piromanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pyromaniac
• arabski: (1.1) مشعل m
• baskijski: (1.1) piromano
• bułgarski: (1.1) пироман m
• hiszpański: (1.1) pirómano m
• interlingua: (1.1) pyromano
• nowogrecki: (1.1) πυρομανής m
• portugalski: (1.1) pirómano m, piromaníaco m
• rosyjski: (1.1) пирома́н m
• słowacki: (1.1) pyroman m, pyromaniak m
• słoweński: (1.1) piroman m
• węgierski: (1.1) piromániás
• włoski: (1.1) piromane m

źródła:

piroman (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) piroman^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piromanija ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU.