petent

petent (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɛtɛ̃nt], AS: [petẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	petent	petenci
dopełniacz	petenta	petentów
celownik	petentowi	petentom
biernik	petenta	petentów
narzędnik	petentem	petentami
miejscownik	petencie	petentach
wołacz	petencie	petenci

(1.1) człowiek ubiegający się o coś, składający swoją prośbę, podanie w urzędzie, sądzie itp.

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. śl. pytok

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska petentka

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. petentis, D. od petens < łac. petere → prosić, żądać, wymagać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) applicant, petitioner
• jidysz: (1.1) אינטערעסאַנט m (interesant)
• kazachski: (1.1) өтінішкер
• niemiecki: (1.1) Petent m, Interessent m
• rosyjski: (1.1) заявитель m

źródła: