parę

Podobna pisownia: Pare • pare • parè

parę (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈparɛ], AS: [pare], zjawiska fonetyczne: denazal.

​^?/i

znaczenia:

liczebnik nieokreślony

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	parę
dopełniacz	paru
celownik	paru
biernik	parę
narzędnik	paroma / rzad. paru[1][2]
miejscownik	paru
wołacz	parę

(1.1) kilka; niewielka liczba czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Mam jeszcze parę ciekawych fimów płaszcza i szpady.

(1.1) Obawiam się, że te parę groszy, które mam przy sobie, nie wystarczy na bilet.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kilka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) a couple of
• dolnołużycki: (1.1) pór
• francuski: (1.1) quelques
• niderlandzki: (1.1) een paar n
• niemiecki: (1.1) ein paar n
• szwedzki: (1.1) ett par, några
• ukraiński: (1.1) де́кілька, pot. два (пару)
• włoski: (1.1) paio, alcuni, qualche

źródła:

1. Hasło „parę” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 490.
2. Hasło „parę” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 749 i 750.