pannica

Z Wikisłownika, wolnego słownika

pannica (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wyrośnięta dziewczyna
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpannicapannice
dopełniaczpannicypannic
celownikpannicypannicom
biernikpannicępannice
narzędnikpannicąpannicami
miejscownikpannicypannicach
wołaczpannicopannice
Zamknij
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na trzepaku siedziała pannica i majdała nogami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. panieństwo n, panna ż, Panna ż
przym. panieński
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. panna + -nica
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.