panczena

panczena (język polski)

panczeny (1.1)

wymowa:

IPA: [pãn͇ˈʧ̑ɛ̃na], AS: [pãṇčẽna], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	panczena	panczeny
dopełniacz	panczeny	panczen[1]
celownik	panczenie	panczenom
biernik	panczenę	panczeny
narzędnik	panczeną	panczenami
miejscownik	panczenie	panczenach
wołacz	panczeno	panczeny

(1.1) sport. łyżwa o długim, cienkim ostrzu, przeznaczona do jazdy szybkiej na lodzie

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. wyścigówka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. panczenista m, panczenistka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

Pochodzenie nazwy jest niejasne. Wśród najczęściej wymienianych koncepcji etymologicznych są nazwiska dwóch rosyjskich łyżwiarzy – Panczina i Aleksandra Panszyna – oraz domniemanego konstruktora specjalnych łyżew, Michaiła Panczenowa^[2].

uwagi:

(1.1) zwykle w lm

(1.1) zobacz też: figurówka • hokejówka • panczena

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) speed skate

źródła:

1.  Hasło „panczena” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Bogusław Nowowiejski, Pierwiastek onomastyczny w polskiej terminologii sportowej, „Poznańskie Studia Polonistyczne”, „Seria językoznawcza”, t. 19 (39), z. 2, s. 26.