ogrzewanie

ogrzewanie (język polski)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˌɔɡʒɛˈvãɲɛ], AS: [ogževãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ogrzewanie
dopełniacz	ogrzewania
celownik	ogrzewaniu
biernik	ogrzewanie
narzędnik	ogrzewaniem
miejscownik	ogrzewaniu
wołacz	ogrzewanie

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ogrzewanie	ogrzewania
dopełniacz	ogrzewania	ogrzewań
celownik	ogrzewaniu	ogrzewaniom
biernik	ogrzewanie	ogrzewania
narzędnik	ogrzewaniem	ogrzewaniami
miejscownik	ogrzewaniu	ogrzewaniach
wołacz	ogrzewanie	ogrzewania

(1.1) czynność dostarczania ciepła

(1.2) urządzenie lub instalacja, która zapewnia ciepło

odmiana:

(1.1) blm,

 

(1.2)

 

przykłady:

(1.1) Ogrzewanie tylu pomieszczeń piecykami elektrycznymi jest nieekonomiczne.

(1.2) Nie możemy się wprowadzić do nowego domu, bo nie mamy jeszcze ogrzewania.

składnia:

kolokacje:

(1.2) centralne ogrzewanie • ogrzewanie podłogowe

synonimy:

antonimy:

(1.1) nieogrzewanie, chłodzenie, ochładzanie

(1.2) chłodzenie, klimatyzacja

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) dogrzewanie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ogrzewacz m, ogrzanie n, grzanie n, grzałka ż

czas. ogrzewać ndk., ogrzać dk., grzać ndk.

przym. grzewczy, ogrzewczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od ogrzewać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) heating; (1.2) heating
• francuski: (1.1) chauffage m; (1.2) chauffage m
• hiszpański: (1.1) calefacción ż, calentamiento m; (1.2) calefacción ż
• kataloński: (1.1) calefacció ż
• litewski: (1.1) šildymas
• niemiecki: (1.2) Heizung ż
• rosyjski: (1.1) обогрев m; (1.2) обогреватель m
• szwedzki: (1.1) bränning w, uppvärmning w; (1.2) uppvärmning w
• ukraiński: (1.1) опалення n; (1.2) обігрівач m

źródła: