odmówić

odmówić (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔdˈmuvʲit͡ɕ], AS: [odmuvʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. odmawiać)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		odmówić
czas przyszły prosty		odmówię	odmówisz	odmówi	odmówimy	odmówicie	odmówią
czas przeszły	m	odmówiłem	odmówiłeś	odmówił	odmówiliśmy	odmówiliście	odmówili
	ż	odmówiłam	odmówiłaś	odmówiła	odmówiłyśmy	odmówiłyście	odmówiły
	n	odmówiłom	odmówiłoś	odmówiło
tryb rozkazujący		niech odmówię	odmów	niech odmówi	odmówmy	odmówcie	niech odmówią
pozostałe formy czas zaprzeszły m odmówiłem był odmówiłeś był odmówił był odmówiliśmy byli odmówiliście byli odmówili byli ż odmówiłam była odmówiłaś była odmówiła była odmówiłyśmy były odmówiłyście były odmówiły były n odmówiłom było odmówiłoś było odmówiło było forma bezosobowa czasu przeszłego odmówiono tryb przypuszczający m odmówiłbym, byłbym odmówił odmówiłbyś, byłbyś odmówił odmówiłby, byłby odmówił odmówilibyśmy, bylibyśmy odmówili odmówilibyście, bylibyście odmówili odmówiliby, byliby odmówili ż odmówiłabym, byłabym odmówiła odmówiłabyś, byłabyś odmówiła odmówiłaby, byłaby odmówiła odmówiłybyśmy, byłybyśmy odmówiły odmówiłybyście, byłybyście odmówiły odmówiłyby, byłyby odmówiły n odmówiłobym, byłobym odmówiło odmówiłobyś, byłobyś odmówiło odmówiłoby, byłoby odmówiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m odmówiony, nieodmówiony odmówieni, nieodmówieni ż odmówiona, nieodmówiona odmówione, nieodmówione n odmówione, nieodmówione imiesłów przysłówkowy uprzedni odmówiwszy rzeczownik odczasownikowy odmówienie, nieodmówienie

(1.1) aspekt dokonany od: odmawiać

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Uznano ją wprawdzie za kontrowersyjną, ale trudno było odmówić jej nowatorstwa i odwagi artystycznej^[1].

składnia:

(1.1) odmówić + D.^[2]; odmówić + rzecz. odczas.^[2]

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odmowa, odmówienie, odmawianie

czas. odmawiać

przysł. odmownie

przym. odmowny

związki frazeologiczne:

odmówić posłuszeństwa

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odmawiać

• białoruski: (1.1) адмовіць
• rosyjski: (1.1) отказаться
• słoweński: (1.1) odkloniti

źródła:

1. Elżbieta Baniewicz, Anna Dymna - ona to ja, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
2. Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.