nácar

nácar (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈna.kaɾ]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) masa perłowa

odmiana:

(1.1) lp nácar; lm nácares

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nacarón m, nacarina ż

przym. nacarado, anacarado, nacarino, nacáreo

związki frazeologiczne:

etymologia:

katal. nacra → muszla ślimaka morskiego używana jako róg (instrument muzyczny), t. bęben^[1] < arab. Hiszp. náqra, od rdzenia arab. ن ق ر (n-q-r) → stukać, uderzać, bić (w bęben), wydobywać dźwięk^[2], por. arab. نَاقُورٌ (nāqūr) → róg, trąba, arab. نَقَّارَةٌ (naqqārah) → bębenek, bęben, kocioł^[3]

uwagi:

źródła:

1. Hasło „nacra” w: Gran Diccionari de la Llengua Catalana.
2.  Hasło „nácar” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
3.  Hasło „نقار” w: Adolf Wahrmund, Handwörterbuch der neu-arabischen und deutschen Sprache, t. II, J. Ricker’sche Buchhandlung, Giessen 1887, s. 1053.