niezwykłość

niezwykłość (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	niezwykłość
dopełniacz	niezwykłości
celownik	niezwykłości
biernik	niezwykłość
narzędnik	niezwykłością
miejscownik	niezwykłości
wołacz	niezwykłości

(1.1) cecha tego, co niezwykłe

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niesamowitość, szczególność, cudowność, wspaniałość, nadzwyczajność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. niezwykły

przysł. niezwykle

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) unusualness
• arabski: (1.1) غرابة ż
• bułgarski: (1.1) необикновеност ż
• chiński standardowy: (1.1) 反常性 (fǎnchángxìng)
• chorwacki: (1.1) neobičnost ż
• czeski: (1.1) neobvyklost ż, nezvyk m
• duński: (1.1) usædvanlighed w
• estoński: (1.1) ebatavalisus
• fiński: (1.1) epätavallisuus, kummallisuus
• francuski: (1.1) manque d'habitude m
• litewski: (1.1) neįprastumas m, nepaprastumas m
• łotewski: (1.1) neparastums m, neparastība ż
• macedoński: (1.1) необичност ż (neobičnost)
• niderlandzki: (1.1) ongebruikelijkheid ż
• niemiecki: (1.1) Besonderheit ż
• norweski (bokmål): (1.1) uvanlighet m/ż
• nowogrecki: (1.1) ασυνήθεια ż
• portugalski: (1.1) estranheza ż
• serbski: (1.1) необичност / neobičnost ż
• słowacki: (1.1) nezvyčajnosť ż, nezvyk m
• słoweński: (1.1) nenavadnost ż
• szwedzki: (1.1) ovanlighet w
• turecki: (1.1) olağandışılık
• ukraiński: (1.1) незвичка ż, незвичність ż
• węgierski: (1.1) szokatlanság
• wietnamski: (1.1) sự bất thường
• włoski: (1.1) straordinarietà ż

źródła: