nawigacyjny

nawigacyjny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnavʲiɡaˈt͡sɨjnɨ], AS: [navʹigacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nawigacyjny		nawigacyjna	nawigacyjne	nawigacyjni	nawigacyjne
dopełniacz	nawigacyjnego		nawigacyjnej	nawigacyjnego	nawigacyjnych
celownik	nawigacyjnemu		nawigacyjnej	nawigacyjnemu	nawigacyjnym
biernik	nawigacyjnego	nawigacyjny	nawigacyjną	nawigacyjne	nawigacyjnych	nawigacyjne
narzędnik	nawigacyjnym		nawigacyjną	nawigacyjnym	nawigacyjnymi
miejscownik	nawigacyjnym		nawigacyjnej	nawigacyjnym	nawigacyjnych
wołacz	nawigacyjny		nawigacyjna	nawigacyjne	nawigacyjni	nawigacyjne
nie stopniuje się

(1.1) związany z nawigacją, dotyczący nawigacji, mający zastosowanie w nawigacji, odpowiedni do nawigacji

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) - Głowę bym dał, że to jakiś przyrząd nawigacyjny - rzekł półgłosem^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) przyrządy nawigacyjne • znaki nawigacyjne • mapa nawigacyjna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nawigacja ż, nawigowanie n, nawigator m, nawigatorka ż

czas. nawigować ndk.

przysł. nawigacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) навігацыйны
• czeski: (1.1) navigační
• interlingua: (1.1) navigational
• rosyjski: (1.1) навигационный
• ukraiński: (1.1) навігаційний

źródła:

1. Marta Tomaszewska, Wielkolud z Jaskini Piratów albo Tajemnica czwartej ściany, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.