mobilizacja

mobilizacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmɔbʲilʲiˈzat͡sʲja], AS: [mobʹilʹizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. powołanie rezerwistów do czynnej służby wojskowej^[1]

(1.2) wojsk. postawienie sił zbrojnych na stopie wojennej i przestawienie gospodarki pokojowej na potrzeby wojny^[1]

(1.3) bycie w stanie gotowości

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mobilizacja	mobilizacje
dopełniacz	mobilizacji	mobilizacji / przest. mobilizacyj[2]
celownik	mobilizacji	mobilizacjom
biernik	mobilizację	mobilizacje
narzędnik	mobilizacją	mobilizacjami
miejscownik	mobilizacji	mobilizacjach
wołacz	mobilizacjo	mobilizacje

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ogłoszenie mobilizacji

synonimy:

antonimy:

(1.1) demobilizacja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. demobilizować, mobilizować ndk.

przym. mobilizacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac.^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mobilisation, mobilization
• bułgarski: (1.1) мобилизация ż; (1.2) мобилизация ż; (1.3) мобилизация ż
• czeski: (1.1) mobilizace ż
• francuski: (1.1) mobilisation ż
• interlingua: (1.1) mobilisation
• niemiecki: (1.1) Mobilmachung ż, Aufgebot n
• perski: (1.1) بسیج
• rosyjski: (1.1) мобилизация ż
• szwedzki: (1.1) mobilisering w
• ukraiński: (1.1) мобілізація ż; (1.2) мобілізація ż
• włoski: (1.1) mobilitazione ż

źródła:

1. Tadeusz Glubiński, Historia. Trudny wiek XX, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1992, s. 17; ISBN 83-02-04874-7.
2.  Hasło „mobilizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.