majdan
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | majdan | majdany |
| dopełniacz | majdana / majdanu | majdanów |
| celownik | majdanowi | majdanom |
| biernik | majdan | majdany |
| narzędnik | majdanem | majdanami |
| miejscownik | majdanie | majdanach |
| wołacz | majdanie | majdany |
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | majdan | majdany |
| dopełniacz | majdanu | majdanów |
| celownik | majdanowi | majdanom |
| biernik | majdan | majdany |
| narzędnik | majdanem | majdanami |
| miejscownik | majdanie | majdanach |
| wołacz | majdanie | majdany |
- (1.1) pot. czyjeś rzeczy, tłumoki, toboły[1]
- (1.2) przest. plac we wsi, w obozie wojskowym lub w warowni[2]
- (1.3) gw. (Warszawa) ładunek gazet[3]
- odmiana:
- (1.1)
- (1.2)
- przykłady:
- (1.2) Na majdanie grodziska odtworzono też kamienny kurhan z okresu wczesnosłowiańskiego[4].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) plac
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. majdaniarz mos, majdanik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- osm. معدن (ma'den) < arab. معدن (maʿdin)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) bultos m lm, hato m; (1.2) plazuela ż, plazoleta ż, barreduela ż
- ukraiński: (1.2) майдан m
- źródła:
Hasło „majdan” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.- Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 133.
