leszczyna

leszczyna (język polski)

leszczyna (1.1)

leszczyna (1.2)

wymowa:

IPA: [lɛʃˈt͡ʃɨ̃na], AS: [leščỹna], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dendr. Corylus L.^[1], rodzaj krzewów i drzew o jadalnych owocach, zwanych orzechami laskowymi; zob. też leszczyna w Wikipedii

(1.2) zarośla leszczyny (1.1)

(1.3) drewno leszczyny (1.1)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) leszczyna pospolita

synonimy:

(1.1) lud. laska^[2]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Leszczyński m, Leszczyńska ż, leszczynówka ż, Leszczyniec m

przym. leszczynowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Drzewa i krzewy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hazel
• baskijski: (1.1) hurritz, hurrondo
• białoruski: (1.1) ляшчына ż, арэшына ż; (1.2) ляшчыннік m, арэшнік m
• bułgarski: (1.1) леска ż
• hiszpański: (1.1) avellano m
• nowogrecki: (1.1) φουντουκιά ż, λεπτοκαρυά ż
• portugalski: (1.1) avelaneira ż, aveleira ż
• ukraiński: (1.1) ліщина ż
• wilamowski: (1.1) hozułśtrauh m, nyssaśtrauh m, nysłaśtraojch m, hozułnūs ż; (1.2) hozułnūs ż; (1.3) hozułnūs ż
• włoski: (1.1) avellano m, nocciolo m

źródła:

1.  Hasło „Corylus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
2. Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 87.