księżna

księżna (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈcɕɛ̃w̃ʒna], AS: [ḱśẽũ̯žna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	księżna	księżne
dopełniacz	księżnej / rzad. księżny	księżnych
celownik	księżnej / rzad. księżnie	księżnym / rzad. księżnom
biernik	księżną / rzad. księżnę	księżne
narzędnik	księżną	księżnymi
miejscownik	księżnej / rzad. księżnie	księżnych
wołacz	księżno	księżne

(1.1) kobieta, która sprawuje władzę w księstwie

(1.2) żona księcia

(1.3) członkini rodu, której nadano tytuł książęcy

odmiana:

(1.1-3) ^[1][2][3]

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-3) arystokratka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. książę

związki frazeologiczne:

udzielna księżna

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-3) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: książę

• angielski: (1.1) duchess
• białoruski: (1.1) герцагіня ż, княгіня ż; (1.2) герцагіня ż, княгіня ż; (1.3) герцагіня ż, княгіня ż
• bułgarski: (1.1) херцогиня ż; (1.2) херцогиня ż
• esperanto: (1.1) princino, dukino; (1.2) princedzino, dukedzino; (1.3) princino, dukino
• kataloński: (1.1) princesa ż; (1.2) princesa ż; (1.3) duquessa ż
• rosyjski: (1.1) герцогиня ż, княгиня ż; (1.2) герцогиня ż, княгиня ż; (1.3) герцогиня ż, княгиня ż
• turecki: (1.1) düşes; (1.2) düşes; (1.3) düşes
• ukraiński: (1.1) герцогиня ż; (1.2) герцогиня ż; (1.3) герцогиня ż

źródła:

1.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X.
3.  Hasło „Królewna” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.