kotka

Podobna pisownia: Kotka • kòtka

kotka (język polski)

kotka (1.1)

kotki (1.2)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈkɔtka], AS: [kotka]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. samica kota

(1.2) bot. bazia; zob. też kotka (botanika) w Wikipedii

(1.3) przen. o przymilnie zachowującej się kobiecie

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kotka	kotki
dopełniacz	kotki	kotek
celownik	kotce	kotkom
biernik	kotkę	kotki
narzędnik	kotką	kotkami
miejscownik	kotce	kotkach
wołacz	kotko	kotki

(2.1) D. i B. lp od: kotek

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Na balkonie pięć kocurów zaleca się do mojej kotki!

(1.2) Na drzewach pojawiły się już pierwsze kotki.

(1.3) A gdzie to moja kotka mnie dziś zabiera?

(2.1) Zdechł kotek i nie ma już kotka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) kocur

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kot m, kociarz m, kociara ż

zdrobn. koteczka ż

zgrub. kocica ż

czas. kocić się, okocić się

przym. koci

przysł. kocio

związki frazeologiczne:

(1.1) zjadłaby go kotka przez noc

(1.2) kotki wierzbowe

etymologia:

(1.1-3) zdrobn. niezachowanej formy *kota, od kot^[1]

(1.1-3) notowane od XV wieku^[1]

uwagi:

zob. też kotka w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bazia

• angielski: (1.1) female cat, she-cat, queen
• arabski: (1.1) قطة
• baskijski: (1.1) kateme
• białoruski: (1.1) кошка ż; (1.2) катах m
• czeski: (1.1) kočka ż
• dolnołużycki: (1.1) kócka ż
• duński: (1.1) hunkat w
• esperanto: (1.1) katino
• farerski: (1.1) ketta ż
• fiński: (1.1) kissa
• francuski: (1.1) chatte ż
• hiszpański: (1.1) gata ż
• interlingua: (1.1) catta
• kaszubski: (1.1) kòtka ż
• korsykański: (1.1) ghjatta ż
• litewski: (1.1) katė ż
• niemiecki: (1.1) Katze ż
• novial: (1.1) kata
• rosyjski: (1.1) кошка ż
• rumuński: (1.1) mâță ż, pisică ż
• słowacki: (1.1) mačka ż
• szwedzki: (1.1) katt
• tuvalu: (1.1) pūsi
• ukraiński: (1.1) кішка ż
• wilamowski: (1.1) kić ż
• włoski: (1.1) gatta ż; (1.2) amento, gattino m

źródła:

1. Hasło „kot” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 321.

kotka (język fiński)

kotka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ornit. orzeł

odmiana:

(1.1) kotk‧a (→ wzór odmiany)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) korppikotka • kotkansiipi • merikotka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Fiński - Ptaki

źródła: