koniec końców

koniec końców (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

fraza przysłówkowa

(1.1) ostatecznie

odmiana:

przykłady:

(1.1) A jak niedźwiedzia dużo bić, tak on koniec końców może się nauczyć i siarniki zapalać^[1].

(1.1) Na egzaminie się rozpłakała i bardzo prosiła wykładowcę, żeby jej nie oblewał… no i koniec końców postawił jej tróję z łaski na uciechę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ostatecznie

• angielski: (1.1) at the end of the day
• czeski: (1.1) koneckonců
• duński: (1.1) i sidste ende, i den sidste ende, til syvende og sidst
• rosyjski: (1.1) в конце концов
• słowacki: (1.1) koniec koncov
• włoski: (1.1) alla fin fine, dopotutto, in fin dei conti

źródła:

1. Eugeniusz Małaczewski, Dzieje Baśki Murmańskiej. Historja o białej niedźwiedzicy, rozdz. IV, Gebethner i Wolff, Warszawa 1925.