kongenialny

Podobna pisownia: kongeniálny

kongenialny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃ŋɡɛ̃ˈɲalnɨ], AS: [kõŋgẽńalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kongenialny		kongenialna	kongenialne	kongenialni	kongenialne
dopełniacz	kongenialnego		kongenialnej	kongenialnego	kongenialnych
celownik	kongenialnemu		kongenialnej	kongenialnemu	kongenialnym
biernik	kongenialnego	kongenialny	kongenialną	kongenialne	kongenialnych	kongenialne
narzędnik	kongenialnym		kongenialną	kongenialnym	kongenialnymi
miejscownik	kongenialnym		kongenialnej	kongenialnym	kongenialnych
wołacz	kongenialny		kongenialna	kongenialne	kongenialni	kongenialne

(1.1) dorównujący oryginałowi; równie genialny jak pierwowzór (np. o tłumaczeniu)

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kongenialność ż

przysł. kongenialnie

przym. genialny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. con + genialis < łac. genius^[1]

uwagi:

Spotyka się używanie słowa kongenialny w znaczeniu 'więcej niż genialny'; jest to niepoprawne użycie wyrazu^[1].

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) kongeniálny
• ukraiński: (1.1) конгеніальний

źródła:

1. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 326, 327.