kation

Podobna pisownia: Kation • katión

kation (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkatʲjɔ̃n], AS: [katʹi ̯õn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kation	kationy
dopełniacz	kationu	kationów
celownik	kationowi	kationom
biernik	kation	kationy
narzędnik	kationem	kationami
miejscownik	kationie	kationach
wołacz	kationie	kationy

(1.1) fiz. chem. dodatnio naładowany jon; zob. też kation w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Jon wodorowy to kation, ponieważ ma ładunek dodatni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) anion

hiperonimy:

(1.1) jon

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. katoda ż, kationit m

przym. kationowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. 'idący w dół'^[1]

uwagi:

(1.1) zobacz też: jon • anion

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cation
• baskijski: (1.1) katioi
• duński: (1.1) kation w, katjon w
• hiszpański: (1.1) catión m
• interlingua: (1.1) cation
• islandzki: (1.1) katjón ż, plúsjón ż
• kataloński: (1.1) catió m
• niemiecki: (1.1) Kation n
• norweski (bokmål): (1.1) kation n
• norweski (nynorsk): (1.1) kation m/n
• nowogrecki: (1.1) κατιόν n
• romániço: (1.1) cationo
• rosyjski: (1.1) катион m
• słowacki: (1.1) katión m
• szwedzki: (1.1) katjon w
• węgierski: (1.1) kation
• włoski: (1.1) catione m

źródła:

1. Hasło „kation” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

kation (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) fiz. chem. kation

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) anion

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: