instruktor

Podobna pisownia: instruktör • inštruktor

instruktor (język polski)

wymowa:

IPA: [ĩw̃ˈstruktɔr], AS: [ĩũ̯struktor], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	instruktor	instruktorzy
dopełniacz	instruktora	instruktorów
celownik	instruktorowi	instruktorom
biernik	instruktora	instruktorów
narzędnik	instruktorem	instruktorami
miejscownik	instruktorze	instruktorach
wołacz	instruktorze	instruktorzy

(1.1) osoba instruująca, ucząca na kursie

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Instruktor tenisa wskazał początkującym, że podczas serwowania podrzucają piłkę za bardzo do przodu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) instruktor harcerski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. instruktaż mrz

forma żeńska instruktorka ż

czas. instruować ndk., poinstruować dk.

przym. instruktażowy, instruktorski

przysł. instruktażowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. instructeur

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) instructor, trainer
• arabski: (1.1) مدرب m
• białoruski: (1.1) інструктар m
• bułgarski: (1.1) инструктор m
• czeski: (1.1) instruktor
• francuski: (1.1) moniteur m
• hiszpański: (1.1) instructor m, monitor m
• karpatorusiński: (1.1) інштруктор m
• nowogrecki: (1.1) εκπαιδευτής m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) инструктор m
• słowacki: (1.1) inštruktor m
• ukraiński: (1.1) інструктор m

źródła:

instruktor (język czeski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	instruktor	instruktoři
dopełniacz	instruktora	instruktorů
celownik	instruktorovi / instruktoru	instruktorům
biernik	instruktora	instruktory
wołacz	instruktore	instruktoři
miejscownik	instruktorovi / instruktoru	instruktorech
narzędnik	instruktorem	instruktory

(1.1) instruktor

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

instruktor (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) instruktor^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. instruktorica ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU.

instruktor (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) instruktor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. instruksiýa

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

instruktor (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. instruktor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) pártinstruktor

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. instrukció, instruálás, instruktorság

czas. instruál, instruktorkodik

przym. instruktív, instruktori

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: