grań

Podobna pisownia: Gran • gran • grann • grán

grań (język polski)

grań (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡrãɲ], AS: [grãń], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geol. geogr. grzbiet górski o bardzo stromych zboczach, zwykle wąski i skalisty

(1.2) rzad. ostre zetknięcie się ścian lub innych płaszczyzn

rzeczownik, rodzaj nijaki, forma fleksyjna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grań	granie
dopełniacz	grani	grani
celownik	grani	graniom
biernik	grań	granie
narzędnik	granią	graniami
miejscownik	grani	graniach
wołacz	grani	granie

(2.1) D. lm od granie

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Koledzy szykują się do zimowego przejścia grani Tatr Zachodnich.

(1.1) (…) widzicie tę grań, tu o pięćdziesiąt metrów niżej poczynającą się u stóp urwistej ściany?^[1]

(1.2) Lira mi pękła na grani ołtarza, (…)^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) krawędź, kant

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. graniówka ż, granica ż

przym. graniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też grań w Encyklopedii staropolskiej

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crag
• koreański: (1.1) 바위 (pawi)
• niemiecki: (1.1) Grat m; (1.2) Grat m
• włoski: (1.1) strapiombo m

źródła:

1. Jerzy Żuławski, Na srebrnym globie, 1903
2. Tadeusz Miciński, Kallypso, 1902