gorycz

gorycz (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gorycz	gorycze
dopełniacz	goryczy	goryczy
celownik	goryczy	goryczom
biernik	gorycz	gorycze
narzędnik	goryczą	goryczami
miejscownik	goryczy	goryczach
wołacz	goryczy	gorycze

(1.1) gorzki smak

(1.2) przen. negatywne odczucie

(1.3) substancja o gorzkim smaku

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) W Magdy sałatce wyczułem niemałą gorycz.

składnia:

kolokacje:

(1.2) gorycz porażki / przegranej / klęski

synonimy:

(1.1) gorzkość, żółć

(1.2) cierpkość, rozczarowanie, zniechęcenie, rozgoryczenie, smutek, szorstkość, zgorzknienie, zgryźliwość, żal, książk. żółć

(1.3) piołun

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. goryczkowaty, goryczkowy

rzecz. gorczyca ż, rozgoryczenie, goryczak, goryczel, goryczka, goryczkowatość, gorycznik

czas. rozgoryczać

związki frazeologiczne:

wychylić kielich goryczy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bitter, bitter taste, bitterness; (1.2) bitterness, acrimony, life's pain, książk. bile; (1.3) wormwood
• kaszubski: (1.1) gòrzkòta ż, gòrzkòsc ż, gòrszczëzna ż, daw. gòrëcz ż; (1.2) gòrzkòta ż, ból m, ból wewnãtrzny m, żôl m, smùtk m, kłopòt m,; (1.3) gòrëcz ż
• łaciński: (1.1) amaritas ż
• rosyjski: (1.1) горечь ż; (1.2) горечь ż
• węgierski: (1.1) keserűség

źródła: