głusza

głusza (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɡwuʃa], AS: [gu̯uša] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	głusza	głusze
dopełniacz	głuszy	głuszy / głusz[2]
celownik	głuszy	głuszom
biernik	głuszę	głusze
narzędnik	głuszą	głuszami
miejscownik	głuszy	głuszach
wołacz	głuszo	głusze

(1.1) miejsce położone z daleka od ludzi, odludne

(1.2) głucha cisza^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Magda wyszła za leśniczego i teraz mieszka w jakiejś głuszy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odludzie, pustkowie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. głuchy mos, głuchość ż, głuchota ż, głuszec mzw

przym. głuchy

przysł. głucho

czas. ogłuszyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wilderness
• arabski: (1.1) برية ż
• rosyjski: (1.1) глухомань ż, глушь ż

źródła:

1.  Hasło „głusza” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2.  Hasło „głusza” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.