folkloryzm

folkloryzm (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	folkloryzm
dopełniacz	folkloryzmu
celownik	folkloryzmowi
biernik	folkloryzm
narzędnik	folkloryzmem
miejscownik	folkloryzmie[2]
wołacz	folkloryzmie[2]

(1.1) liter. szt. nawiązywanie w sztuce i literaturze do elementów folklorystycznych^[1]; zob. też folkloryzm w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przykłady:

(1.1) Wykład dotyczył folkloryzmu we współczesnej polskiej muzyce rozrywkowej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. folklor m, folk m, folklorystyka ż, folklorysta m, folklorystka ż

przym. folklorystyczny, folkowy

przysł. folklorystycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Folklorismus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) folklorism
• czeski: (1.1) folklorismus m
• galicyjski: (1.1) folclorismo m
• hiszpański: (1.1) folclorismo m
• łotewski: (1.1) folklorisms m
• niemiecki: (1.1) Folklorismus m

źródła:

1.  Hasło „folkloryzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.