emotikon

emotikon (język polski)

emotikony (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌɛ̃mɔˈtʲikɔ̃n], AS: [ẽmotʹikõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	emotikon	emotikony
dopełniacz	emotikonu	emotikonów
celownik	emotikonowi	emotikonom
biernik	emotikon	emotikony
narzędnik	emotikonem	emotikonami
miejscownik	emotikonie	emotikonach
wołacz	emotikonie	emotikony

(1.1) inform. telekom. znak graficzny powstały z różnych symboli literowych i znaków dostępnych na klawiaturze, zwykle wyrażający czyjeś emocje; zob. też emotikon w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) W internetowych dyskusjach słowa coraz częściej zastępowane są przez emotikony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) emotikona, pot. emotka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ideogram

hiponimy:

(1.1) buźka, minka, uśmieszek

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. emotikona ż, emota ż

zdrobn. emotka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. emoticon < ang. emotion + icon → obrazek emocji

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) emoticon
• bułgarski: (1.1) емотикон m
• duński: (1.1) emotikon n
• esperanto: (1.1) emociikono, miensimbolo
• fiński: (1.1) hymiö
• francuski: (1.1) émoticône ż, binette ż
• irlandzki: (1.1) straoiseog ż
• kataloński: (1.1) emoticona ż
• łotewski: (1.1) emocijzīme ż
• niemiecki: (1.1) Emoticon n
• portugalski: (1.1) emoticon m
• słowacki: (1.1) emotikon m
• słoweński: (1.1) smeško m, čustvenček m
• szwedzki: (1.1) emotikon w
• węgierski: (1.1) emotikon
• włoski: (1.1) faccina ż

źródła:

emotikon (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) emotikon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. emoticon < ang. emotion + icon → obrazek emocji

uwagi:

źródła: