emotikon

emotikon (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛ̃mɔˈtʲikɔ̃n], AS: [ẽmotʹikõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) inform. telekom. znak graficzny powstały z różnych symboli literowych i znaków dostępnych na klawiaturze, zwykle wyrażający czyjeś emocje; zob. też emotikon w Wikipedii

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	emotikon	emotikony
dopełniacz	emotikonu	emotikonów
celownik	emotikonowi	emotikonom
biernik	emotikon	emotikony
narzędnik	emotikonem	emotikonami
miejscownik	emotikonie	emotikonach
wołacz	emotikonie	emotikony

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) W internetowych dyskusjach słowa coraz częściej zastępowane są przez emotikony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) emotikona, pot. emotka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ideogram

hiponimy:

(1.1) buźka, minka, uśmieszek

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. emotikona ż, emota ż

zdrobn. emotka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. emoticon < ang. emotion + icon → obrazek emocji

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) emoticon
• bułgarski: (1.1) емотикон m
• duński: (1.1) emotikon n
• esperanto: (1.1) emociikono, miensimbolo
• fiński: (1.1) hymiö
• francuski: (1.1) émoticône ż, binette ż
• irlandzki: (1.1) straoiseog ż
• kataloński: (1.1) emoticona ż
• łotewski: (1.1) emocijzīme ż
• niemiecki: (1.1) Emoticon n
• portugalski: (1.1) emoticon m
• słowacki: (1.1) emotikon m
• słoweński: (1.1) smeško m, čustvenček m
• szwedzki: (1.1) emotikon w
• węgierski: (1.1) emotikon
• włoski: (1.1) faccina ż

źródła:

emotikon (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) emotikon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. emoticon < ang. emotion + icon → obrazek emocji

uwagi:

źródła: