duga

Podobna pisownia: dugga

duga (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈduɡa], AS: [duga]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	duga	dugi
dopełniacz	dugi	dug
celownik	dudze	dugom
biernik	dugę	dugi
narzędnik	dugą	dugami
miejscownik	dudze	dugach
wołacz	dugo	dugi

(1.1) drewniany, łukowaty przedmiot służący do przymocowania rzemieni przy chomącie do dyszli zaprzęgu^[1]

odmiana:

(1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) duha

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1. Hasło „duga” w: SJP.pl.

duga (język chorwacki)

duga (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tęcza

odmiana:

(1.1) lp duga, duge, dugi, dugu, dugom, dugi, dugo; lm duge, duga, dugama, duge, dugama, dugama, duge

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

duga (slovio)

duga (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

дуга

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) tęcza

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

duga (język szwedzki)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) nadawać się, być przydatnym, pasować, wystarczać^[1]

odmiana:

(1.1) att duga, duger, dugde, dugt, dug!; pres. part. dugande, perf. part. – ^[2]

lub: att duga, duger, dög, dugit, dug!; pres. part. dugande, perf. part. – ^[2]

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lämpa sig, passa, hålla måttet, platsa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dugande

przym. duglig, dugande

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: dugga → mżyć; sprawdzian

zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła:

1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 101.
2.  Hasło „duga” w: Svenska Akademiens ordbok (SAOB), Svenska Akademien.