cantata

cantata (język angielski)

wymowa:

IPA: [kænˈtɑːtə]

​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. kantata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. cantata

uwagi:

źródła:

cantata (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. kantata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

cantata (język kataloński)

wymowa:

IPA: [kənˈtatə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. kantata^[1]

odmiana:

(1.1) lp cantata; lm cantates

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. cantar

przym. cantant, cantaire, cantador

rzecz. cantant m, cantador m, cantadora ż, cantautor m, cantautora ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. cantata^[2]

uwagi:

źródła:

1. Diccionari Català-Anglès / Anglès-Català, Enciclopèdia Catalana, Barcelona 2011, ISBN 978-84-412-1516-0.
2. Hasło „cantata” w: Gran Diccionari de la Llengua Catalana.

cantata (język włoski)

wymowa:

IPA: /kan.'ta.ta/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. kantata

odmiana:

(1.1) lp cantata; lm cantate

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. canzonetta ż, cantabile m, cantante m ż, cantare m, cantatore m, cantatrice ż, canterino m, cantica ż, cantico m, cantilena ż, canto m, cantore m, cantoria ż, cantorino m, canzone ż

czas. cantare

przym. cantabile, cantaiolo, cantante, cantatore, canterino

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. cantare

źródłosłów dla ang. cantata

uwagi:

źródła: