- wymowa:
- Dania: [ˈbu·ə]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) sport. wojsk. łuk
- (1.2) geom. łuk
- (1.3) archit. łuk
czasownik
- (2.1) wyginać się w łuk, być wygiętym w łuk
- odmiana:
- (1) en bue, buen, buer, buerne
- (2) at bue, buer, buede, buet
- przykłady:
- (1.1) Pile bliver afskudt fra en bue. → Strzały wystrzeliwane są z łuku.
- (1.2) Når hunden logrer med halen, bevæger halen sig i en bue, som et stort U.[1] → Gdy pies merda ogonem, ogon porusza się po łuku, niczym duże U.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bueskytte → łucznik/łuczniczka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) våben
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.nord. bogi
- uwagi:
- źródła:
Hund (da). Dafolo. [dostęp 2023-11-06].