borowik
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) mikol. Boletus L.[1], rodzaj grzybów jadalnych, rurkowatych, z rodziny borowikowatych; zob. też borowik w Wikipedii
- (1.2) kulin. spoż. grzyb z rodzaju borowików (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | borowik | borowiki |
| dopełniacz | borowika | borowików |
| celownik | borowikowi | borowikom |
| biernik | borowika / borowik[2] | borowiki |
| narzędnik | borowikiem | borowikami |
| miejscownik | borowiku | borowikach |
| wołacz | borowiku | borowiki |
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | borowik | borowiki |
| dopełniacz | borowika | borowików |
| celownik | borowikowi | borowikom |
| biernik | borowika | borowików |
| narzędnik | borowikiem | borowikami |
| miejscownik | borowiku | borowikach |
| wołacz | borowiku | borowiki |
| ndepr. M. i W. lm: (ci) borowicy | ||
- (2.1) pot. żart. funkcjonariusz BOR-u
- (2.2) rzad. mieszkaniec boru
- odmiana:
- (1.1)
- (2.1)
- przykłady:
- (1.2) Wczoraj znalazłam dorodnego borowika.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) grzybnia / owocnik / trzon / kapelusz / zarodniki borowika • borowiki marynowane / suszone • susz / zupa z borowików
- synonimy:
- (1.2) prawdziwek
- (2.1) borowiec, BOR-owiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) grzyb
- hiponimy:
- (1.1) borowik brunatny, borowik brzozowy, borowik ceglastopory, borowik czerwonawy, borowik gładkotrzonowy, borowik górski, borowik grubotrzonowy, borowik klinowotrzonowy, borowik korzeniasty, borowik królewski, borowik omglony, borowik oprószony, borowik płowy, borowik ponury, borowik Queleta, borowik rudopurpurowy, borowik sosnowy, borowik szlachetny, borowik usiatkowany, borowik zajęczy, borowik złotopory, borowik żeberkowany, borowik żółtopory
- holonimy:
- meronimy:
- (1.2) grzybnia / owocnik / trzon / kapelusz / zarodnik
- wyrazy pokrewne:
- (1.1)
- rzecz. bór m, borek m, boreczek m, Borek m, Boreczek m, borówka ż, borowy m, borowikowate nmos
- przym. borowikowy, borowikowaty, borowy
- (2.1)
- rzecz. borowiec, BOR-owiec
- skr. BOR
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) boletus
- białoruski: (1.1) баравік m, белы грыб m, балет m
- czeski: (1.1) hřib m
- francuski: (1.1) bolet m, cèpe m
- hiszpański: (1.1) boleto m comestible
- islandzki: (1.1) kóngssveppur m
- łaciński: (1.1) boletus
- niemiecki: (1.1) Steinpilz m
- nowogrecki: (1.1) βωλίτης ο φαγώσιμος m, βασιλομανίταρο n
- rosyjski: (1.1) боровик m, белый гриб m, болет m
- słowacki: (1.1) hríb m
- szwedzki: (1.1) rörsopp w
- ukraiński: (1.1) боровик m, білий гриб m, болетус m
- włoski: (1.1) porcino m
- źródła:
- Hasło „borowik” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 53.
