bibliotekarz

Z Wikisłownika, wolnego słownika

bibliotekarz (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌbʲiblʲjɔˈtɛkaʃ], AS: [bʹiblʹi ̯otekaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.akc. pob.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pracownik biblioteki; zob. też bibliotekarz w Wikipedii
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbibliotekarzbibliotekarze
dopełniaczbibliotekarzabibliotekarzy
celownikbibliotekarzowibibliotekarzom
biernikbibliotekarzabibliotekarzy
narzędnikbibliotekarzembibliotekarzami
miejscownikbibliotekarzubibliotekarzach
wołaczbibliotekarzubibliotekarze
Zamknij
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mam znajomego bibliotekarza, który zawsze mi odkłada najnowsze książki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bibliotekarz dyplomowany
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biblioteka ż, biblioteczka ż, bibliotekarstwo n, bibliotekarzowanie n
forma żeńska bibliotekarka ż
czas. bibliotekarzować
przym. bibliotekarski, biblioteczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.