- wymowa:
- ?/i, IPA: [ˈbaʒãnt], AS: [bažãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) ornit. łow. Phasianus colchicus[1], gatunek ptaka żyjącego na polach; zob. też bażant zwyczajny w Wikipedii
- (1.2) spoż. mięso bażanta (1.1)
- (1.3) kulin. potrawa z bażanta (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (2.1) daw. gw. więz. mężczyzna porządnie ubrany[2]
- (2.2) wojsk. pot. w PRL: odbywający obowiązkową służbę wojskową (z tytułem podchorążego) absolwent szkoły wyższej[3]
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Hrabiemu powiodło się na polowaniu – upolował pięknego bażanta.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) reg. śl. fazan
- (1.2) bażancina
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bażantowate nmos, bażanciarnia ż, bażancina ż, bażantarnia ż, bażantnik m
- forma żeńska bażancica ż
- zdrobn. bażancik m
- przym. bażanci
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. bažant, śwn. fasant, śwn. fasan < p.łac. phasianus < gr. φασιανός ὄρνις (Phasianós órnis) (ptak fazjański), od rzeki gr. Φάσις (Phásis)[4][5]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks ptaków w języku polskim
- (1.1) zobacz też: bażant • bażant szlachetny • bażant łowny • bażant kolchijski • bażant zwyczajny • bażant pospolity • bażant obrożny • bażant właściwy
- tłumaczenia:
- źródła:
Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
Hasło „bażant” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.