błyskawica

błyskawica (język polski)

błyskawica (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌbwɨskaˈvʲit͡sa], AS: [bu̯yskavʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błyskawica	błyskawice
dopełniacz	błyskawicy	błyskawic
celownik	błyskawicy	błyskawicom
biernik	błyskawicę	błyskawice
narzędnik	błyskawicą	błyskawicami
miejscownik	błyskawicy	błyskawicach
wołacz	błyskawico	błyskawice

(1.1) meteorol. zjawisko świetlne w postaci silnego błysku, towarzyszące piorunowi

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Po błyskawicy zawsze następuje grzmot.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) błysk, światło

hiponimy:

holonimy:

(1.1) piorun

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błysk m, błyskotka ż, błyskanie n, błyszczenie n, pobłyskiwanie n, błyskotliwość ż

czas. błyskać ndk., błyszczeć ndk., pobłyskiwać ndk.

przym. błyskawiczny, błyskowy, błyskawicowy

przysł. błyskawicznie

związki frazeologiczne:

z szybkością błyskawicy • lotem błyskawicy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• amharski: (1.1) መብረቅ
• angielski: (1.1) lightning, flash of lightning
• baskijski: (1.1) tximistargi
• białoruski: (1.1) маланка ż, бліскавіца ż
• bułgarski: (1.1) светкавица ż
• chiński standardowy: (1.1) 电 (diàn)
• czeski: (1.1) blesk m
• czuwaski: (1.1) ҫиҫӗм
• duński: (1.1) lyn n
• esperanto: (1.1) fulmo
• fiński: (1.1) salama
• francuski: (1.1) éclair m
• grenlandzki: (1.1) innaallagiaq
• hiszpański: (1.1) relámpago m
• islandzki: (1.1) elding ż
• japoński: (1.1) 稲妻 (いなずま, inazuma), 雷光 (らいこう, raikō)
• jidysz: (1.1) בליץ m (blic)
• karaimski: (1.1) йылдырым
• kaszubski: (1.1) łiskawica ż
• kataloński: (1.1) llamp m
• kazachski: (1.1) найзағай
• łaciński: (1.1) fulgur n
• niderlandzki: (1.1) bliksem m
• niemiecki: (1.1) Blitz m
• nowogrecki: (1.1) αστραπή ż
• rosyjski: (1.1) мо́лния ż
• słowacki: (1.1) blesk m
• szwedzki: (1.1) blixt w
• turecki: (1.1) şimşek
• ukraiński: (1.1) блискавка ż, блискавиця ż
• włoski: (1.1) lampo m

źródła: