au̯
Z Wikisłownika, wolnego słownika
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- ai̯
- wymowa:
- znaczenia:
przyimek
- (1.1) u, przy (określa miejsce)[1]
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Joz bålă au̯ jădai̯.[1] → Właśnie zjadłam.
- składnia:
- (1.1) au̯ + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) prai̯
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) prasł. *u (por. pol. u, czes. u, scs. оу, ros. у) < prabałtosł. *au < praindoeur. *h₂ew[2].
- uwagi:
- źródła:
- Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 2.
- Hasło „*u” w: Rick Derksen, Etymological dictionary of the Slavic inherited lexicon, Brill, Leiden 2008, ISBN 978-90-04-15504-6, s. 506.