Saturnus

Podobna pisownia: Satúrnus

Saturnus (język łaciński)

Saturnus (1.1)

Saturnus (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Sāturnus
dopełniacz	Sāturnī
celownik	Sāturnō
biernik	Sāturnum
ablatyw	Sāturnō
wołacz	Sāturne

(1.1) mit. rzym. Saturn^[1]

(1.2) astr. Saturn

odmiana:

(1.1) Sāturnus, Sāturnī (deklinacja II)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Saturni dies → sobota

synonimy:

(1.2) Phaenon, Phaethon

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) deus

(1.1) planeta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. saturnalia n, Saturnalia n lm

przym. Saturnius, Saturnalis

związki frazeologiczne:

etymologia:

etruski

uwagi:

źródła:

1. Hasło „Saturnus” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 607.

Saturnus (język szwedzki)

Saturnus (1.1)

Saturnus (2.1)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. Saturn

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(2.1) astr. Saturn

odmiana:

nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(2.1) zobacz też: Merkurius • Venus • Jorden • Mars • Jupiter • Saturnus • Uranus • Neptunus

(2.1) zobacz też: astronomia w języku szwedzkim

źródła: