- wymowa:
- IPA: [ˌxʲĩmaˈlajɛ], AS: [χʹĩmalai ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
Więcej informacji przypadek, liczba mnoga ...
Zamknij
- (1.1) geogr. łańcuch górski położony w południowej Azji, najwyższy na Ziemi[1]; zob. też Himalaje w Wikipedii
- (1.2) przen. trudności w osiągnięciu czegoś[2]
- (1.3) przen. wysoki stopień czegoś[2]
- odmiana:
- (1.1-2) blp,
- przykłady:
- (1.1) Zasadnicze wypiętrzenie Himalajów nastąpiło w oligocenie, w czasie orogenezy alpejskiej[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dach świata
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) Annapurna, Mount Everest, Wysokie Himalaje
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. himalaje nmos, himalaizm mrz, himalaistyka ż, himalaista mos, himalaistka ż
- przym. himalajski, himalaistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) sanskr. हिमालय (Himālaya) < sanskr. हिम + आलय
- (1.2-3) < (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 390, 397, 415, 461, 466, 470.
Mariusz Rutkowski, Nazwy własne w strukturze metafor pojęciowych, „Onomastica” LXI/2, 2017, s. 78.