- wymowa:
- ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) geogr. miasto w zachodniej części Rosji, nad Desną, stolica obwodu briańskiego[1][2][3]; zob. też Briańsk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) W czasie wojny Zygmunta III z Moskwą płk Aleksander Lisowski na czele ok. tysiąca żołnierzy wkroczył na Siewierszczyznę i obległ Briańsk[4].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Briańsku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Briańska • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Briańska • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Briańska • mieszkaniec / mieszkanka Briańska • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Briańsku • pochodzić z Briańska • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Briańska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. briańszczanin m, briańszczanka ż, Briańszczyzna ż
- przym. briański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bryansk
- białoruski: (1.1) Бранск m
- bułgarski: (1.1) Брянск m
- czeski: (1.1) Brjansk m
- hiszpański: (1.1) Briansk
- litewski: (1.1) Brianskas m
- łaciński: (1.1) Branscum
- niemiecki: (1.1) Brjansk
- rosyjski: (1.1) Брянск m
- słowacki: (1.1) Briansk m
- szwedzki: (1.1) Brjansk
- węgierski: (1.1) Brjanszk
- źródła:
Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 183.
Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12500-4.