אַלט

przymiotnik

(1.2) mający / liczący sobie (ileś lat), w wieku (iluś lat)

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) muz. (instrument) altówka, wiola^[1]; (2.2) muz. (głos) alt^[1]
odmiana:: (1.1) st. wyższy עלטער; st. najwyższy עלטסט; (2.1-2) lp אַלט; lm אַלטן
przykłady:: (1.1) ער איז נאָך נישט אַלט.‏ → On jeszcze nie jest stary.; (1.1) אַלט זאָל מען ווערן, אָבער ניט זײַן.‏ → Można się starzeć, ale nie być starym.^[2]; (1.2) ווי אַלט ביסט ו?‏ → Ile masz lat?; (1.2) זי איז אַלט אַכט יאָר.‏ → Ona ma osiem lat.; (1.2) זי איז אַלט געוואָרן אַכט יאָר.‏ → Ona skończyła / ukończyła osiem lat.
składnia:
kolokacje:: (1.1) אַלט ווערן → starzeć się; (1.1) אַלטמאָדיש → staromodny; (1.2) licz. + אַלט ווערן → kończyć (jakiś wiek); (1.2) licz. + אַלט זײַן → mieć / liczyć sobie (ileś lat)
synonimy:: (2.1) אַלטוּווקע
antonimy:: (1.1) נײַ, יונג; (2.2) סאָפּראַן
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: (1.1-2) rzecz. אַלטוואַרג; (1.1-2) przym. אַלטלעך; (1.1-2) przysł. אַלטלעך
związki frazeologiczne:: (1.1) אַלטע מויד → stara panna^[3]
etymologia:: (1.1-2) śwn. alt, por. niem. alt^[4]; (2.1-2) ros. альт / ukr. альт / białor. альт < wł. alto < łac. altus^[5]
uwagi:
źródła:

[1]
Yitskhok Niborski, Bernard Vaisbrot, Dictionnaire yiddish-français, Bibliothèque Medem, Paryż 2002, ISBN 2951137273.
[2]
Hasło „ווערן” w: Борис Вайнблат, Идиш-русский словарь, 2008, s. 309.
[3]
Аляксандар Астравух, Ідыш-беларускі слоўнік, Медисонт, Mińsk 2008, ISBN 978-985-6530-86-2.
[4]
Hasło „alt” w: Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
[5]
Hasło „альт” w: Макс Фасмер, Этимологический словарь русского языка, tłum. О. Н. Трубачев, t. 1, Прогресс, Moskwa 1964–1973 (1986–1987), s. 74.

אַלט (jidysz)