цытадэль

цытадэль (język białoruski)

цытадэль (1.1)

transliteracja:

cytadèlʹ

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. cytadela^[1]

(1.2) przen. podn. twierdza, reduta, bastion, ostoja, opoka^[2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) цвярдыня, апора

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) крэпасць

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. cittadella^[2]

uwagi:

źródła:

1. Hasło „cytadela” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 74.
2.  Hasło „цытадэль” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.