провокатор

провокатор (język bułgarski)

transliteracja:

provokator

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) prowokator (ktoś, kto prowokuje)

(1.2) prowokator (tajny agent)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) предизвикател, причинител, подстрекател, подбудител

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) агент

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. провокация ż, провокаторство n, провокиране n

forma żeńska провокаторка ż

czas. провокирам ndk./dk.

przym. провокационен, провокативен, провокаторски

przysł. провокационно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

провокатор (język rosyjski)

transliteracja:

provokator

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) prowokator (ktoś, kto prowokuje)

(1.2) prowokator (tajny agent)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	провока́тор	провока́торы
dopełniacz	провока́тора	провока́торов
celownik	провока́тору	провока́торам
biernik	провока́тора	провока́торов
narzędnik	провока́тором	провока́торами
miejscownik	провока́торе	провока́торах

odmiana:

(1.1-2)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) подстрекатель

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) агент

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. провокация ż, провокационность ż, провокаторство n, провоцирование n

forma żeńska провокаторша ż

czas. провоцировать, спровоцировать

przym. провокационный, провокаторский

przysł. провокационно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: