мачка

мачка (język bułgarski)

мачка (1.1)

transliteracja:

mačka

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dial. kot, kotka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) котка

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

мачка (język macedoński)

мачка (1.1)

transliteracja:

mačka

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. kot

odmiana:

przykłady:

(1.1) Мјаукањето на мачката ја разбудило нејзината сопственичка → Miauczenie kota zbudziło jego właścicielkę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. мачор m

związki frazeologiczne:

си играат мачка и глушец → bawić się w kotka i myszkę

etymologia:

prasł. *mačьka/*macьka/*mačьkъ/*macьkъ^[1]

uwagi:

źródła:

1. Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. XVII, Moskwa 1974-, s. 113-115.

мачка (język serbski)

мачка (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

mačka

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. kot

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *mačьka/*macьka/*mačьkъ/*macьkъ^[1]

uwagi:

źródła:

1. Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. XVII, Moskwa 1974-, s. 113-115.