κανόνας

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) reguła, norma, zasada; (1.2) linijka; (1.3) muz. kanon; (1.4) kośc. kanon; (1.5) praw. kanon
odmiana:: (1.1-5) M2
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.2) χάρακας m
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: przym. ακανόνιστος, κανονικός, κανονιστικός; rzecz. κανονικότητα ż, κανονισμός m; czas. κανονίζω; przysł. κανονικά
związki frazeologiczne:: η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα → wyjątek potwierdza regułę; κανονικές συνθήκες → warunki standardowe; κατά κανόνα → z reguły, zwykle; με τον κανόνα και τον διαβήτη
etymologia:: (1.1-4) gr. κανών
uwagi:
źródła:

κανόνας (język nowogrecki)