śtejł

Podobna pisownia: štəjł

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sztyl, trzonek (uchwyt, rękojeść jakiegoś narzędzia)^[1]; (1.2) biol. łodyga (nadziemna część rośliny naczyniowej); (1.3) bot. szypułka (łodyżka na której osadzony jest owoc lub kwiat); (1.4) uczn. żart. chudzielec<
odmiana:: (1.1-4) lp śtejł; lm śtejłn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:: zobacz też: faoderśtejł
źródła:

[1]
Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1, s. 91.

śtejł (język wilamowski)