Zygmunt Strzelecki
oficer Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Wiktor Strzelecki[uwaga 1] herbu Jastrzębiec (ur. 15 października 1864[1] w Brzeżanach, zm. 12 listopada 1924 we Lwowie) – pułkownik cesarskiej i królewskiej armii, generał dywizji Wojska Polskiego.
.jpg) | |
 generał dywizji | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 października 1864 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 listopada 1924 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
          | |
.png){kind=small}
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Był synem Wiktora i Aurelii ze Złotnickich. Po ukończeniu edukacji wstąpił do austriackiej kawalerii. W 1885 ukończył Wojskową Akademię Techniczną w Wiedniu. Do 1914 był podpułkownikiem 4 pułku ułanów w Wiener Neustadt[2]. Podczas I wojny światowej awansowany na stopień pułkownika z dniem 1 maja 1915[3]. W tym czasie był komendantem pułku ułanów nr 4[4][5][6]. Na czele tej jednostki przebył kampanię w Besarabii, w Karpatach i nad Piawą[7]
U kresu wojny dotknięty chorobą trafił do szpitala na Technice we Lwowie[7]. Tam na początku listopada 1918 zastał go wybuch walk o Lwów w trakcie wojny polsko-ukraińskiej[7]. Pomimo choroby wstąpił do Wojska Polskiego i uczestniczył w działaniach wojennych[7]. Objął inspekcję frontów na wszystkich odcinkach lwowskich[7]. Do maja 1919 pełni funkcje: zastępcy generała Tadeusza Rozwadowskiego, Naczelnego Dowódcy Wojsk Polskich w Galicji Wschodniej, zastępcy, a potem dowódcy załogi Lwowa. Od 7 maja do 7 czerwca 1919 roku dowódca 5 Dywizji Piechoty. Następnie, do stycznia 1921 roku na stanowiskach: inspektora administracji w dowództwach Frontu Litewsko-Białoruskiego, Północno-Wschodniego i Północnego (1 maja 1920 roku awansowany na generała podporucznika). Od stycznia do października 1921 roku I zastępca szefa Sztabu Generalnego i zastępca szefa Oddziału Naczelnej Kontroli Wojskowej. Od października 1921 do maja 1922 roku członek Oficerskiego Trybunału Orzekającego.
Od października 1921[8] w stanie spoczynku. Zatwierdzony w stopniu generała dywizji dekretem prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego z dnia 26 października 1923 roku. Osiadł we Lwowie, gdzie zmarł. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (1922)[9].
- Krzyż Żelazny – Cesarstwo Niemieckie (1915)[10]
austro-węgierskie
- Krzyż Kawalerski Orderu Leopolda z dekoracją wojenną (przed 1917)[5] i z mieczami (przed 1918)[5]
- Order Korony Żelaznej III klasy z dekoracją wojenną (przed 1916)[4] i z mieczami (przed 1918)[5]
- Krzyż Zasługi Wojskowej III klasy z dekoracją wojenną (przed 1916)[4] i z mieczami (przed 1918)[5]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce czerwonej (przed 1914)[2]
- Krzyż Wojskowy Karola (przed 1918)[5]
- Odznaka za Służbę Wojskową dla oficerów 3 stopnia (przed 1914)[2]
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii (przed 1914)[2]
- Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (przed 1914)[2]
Uwagi
- W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Siegmund Ritter v. Strzelec-Jastrzębiec Strzelecki”.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.