Zygmunt Skowroński (urzędnik)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Skowroński (ur. 16 września 1891, zm. 23 marca 1984 w Johannesburgu) – urzędnik państwowy II Rzeczypospolitej.
![]() | |
Data urodzenia |
16 września 1891 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 marca 1984 |
Zawód, zajęcie |
urzędnik państwowy |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Życiorys
Urodził się 16 września 1891[1], jako syn Józefa (ur. 1861) i Amalii z Bełkotów (ur. 1862). Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, uzyskując stopień doktora praw[1]. W okresie II Rzeczypospolitej od 1927 do 1939 sprawował stanowisko zastępcy szefa kancelarii cywilnej prezydenta RP Ignacego Mościckiego[1][2].
Po wybuchu II wojny światowej ewakuował się z Polski razem z rodziną poprzez Bukareszt, Stambuł, Cypr i Palestynę ostatecznie udał się do Rodezji Północnej (Zambii)[3]. Po wojnie zamieszkał w Afryce Południowej[1].
Był mężem Janiny Skulicz (1892–1979)[4], z którą miał syna i trzy córki, w tym: Barbarę Marię po mężu Lenk (1918–2019)[3], Krystynę Stefanię Józefę po mężu Hrabar (1921–2013)[5].
Zmarł 23 marca 1984 w Johannesburgu[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[7]
- Order Krzyża Orła II klasy (Estonia, 2 czerwca 1935)[8]
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.